Verslag 1ste Wereldcongres van de IVPA te Warschau
Op 6 en 7 maart 2020 werd in Warschau het 1st World Congress of IVPA gehouden. IVPA staat voor International Veterinary Pigeon Association. Het congres vond plaats onder de bezielende leiding van prof. dr. hab. Piotr Szeleszczuk. Hij is ook de drijvende kracht achter de organisatie van zulke congressen, aanvankelijk alleen voor Poolse dierenartsen en gevorderde studenten diergeneeskunde, maar sedert enkele jaren ook voor Europese collegae. En nu dus een wereldcongres met zo’n 100 deelnemers.
Professor Szeleszczuk is een innemende persoonlijkheid met een groot duivenhart. Sinds de tragedie van de ingestorte expositiehal in Katowice op 28 januari 2006 zijn wij goede vrienden geworden. Op die rampzalige dag waarbij 66 slachtoffers vielen, hadden wij nog samen met een paar Poolse en Duitse duivenvrienden geluncht in die hal. Toen waren er naar schatting zo’n 15.000 bezoekers en toen de hal instortte om 17:15u waren er nog zo’n 350, voornamelijk standhouders en medewerkers, aanwezig. Ik had ’t geluk dat ik er na 2,5 uur onder vandaan gehaald werd door de Poolse reddingswerkers, met slechts een bloedende hoofdwond. Je moet er niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als de hal een paar uur eerder zou zijn ingestort, dan zou het qua dodental vergelijkbaar zijn geweest met 9/11 (nine eleven) in USA.
Er waren een aantal zeer interessante lezingen van internationale autoriteiten zoals dr. Krzysztof Śmietanka (PL) over de veranderingen van het epidemiologische landschap van Pigeon Paramyxovirus type I (PPMV-1) infecties over de laatste 40 jaar. Een onderwerp waar ik ook veel over heb geschreven de laatste 30 jaar. Verder een belangrijke lezing van prof. dr. Celia Albolnik van de universiteit van Pretoria, Zuid-Afrika. Zij is een autoriteit op het gebied van Influenza bij duiven en andere vogels. De conclusie van haar onderzoeken en literatuurstudies is dat onze duiven géén rol van betekenis spelen in de overdracht en verspreiding van “Vogelgriep” (Influenza). Dat is natuurlijk van eminent belang gelet op de beperkende maatregelen die de overheid ons oplegt in geval van een uitbraak van Influenza bij pluimvee.
Vervolgens was er de Duitse dr. Lydia Mohr van de diergeneeskundige faculteit van de universiteit van Hannover. Zij had een lezing over Herpes bij duiven en meldde dat een zeer groot percentage van onze duiven latent besmet is met Herpes-virus, iets wat we vanuit de praktijk ook al lang wisten. Omdat er zoveel ouderdieren latente ‘dragers’ zijn (zonder symptomen dus) zou de ziekte bij de jonge duiven alleen kunnen optreden als de ouders van de jongen géén latente dragers zijn, want in dat geval krijgen ze geen immuniteit mee van de ouders via de kropmelk en via het ei. De consequentie hiervan is dat je jonge duiven dus juist niet zou moet enten tegen Herpes.
Dr. Tomasz Stenzel (PL) had een interessante lezing over de rol van Circovirussen bij duiven. Ook hier bestaan weer diverse subtypen van het virus. Er werd sinds 2006 gedacht dat Circovirussen die bij de meeste gezonde jonge duiven normaal voorkomen, verantwoordelijk waren voor de zgn. Y.P.D.S. (Young Pigeon Disease Syndrome), onderzoeken van o.a. Freick en Duchatel et al., maar daar is de wetenschap nu van afgestapt, er wordt verondersteld dat Circovirussen (PiCV) de algemene weerstand onderdrukken! Circovirussen komen bij veel diersoorten voor omdat er meerdere subtypen circuleren is het moeilijk om een werkend vaccin te maken.
De tweede dag van het congres begon met de interessante lezing van dr. Dennis Rubbenstroth, viroloog van het Friedrich-Loeffler-Institut in Greifswald (D).
Dr. Rubbenstroth, een collega van mij in het veterinair comité van de FCI, heeft de link gevonden tussen het Rota A virus, wat in 2016 in Australië voor veel dode oude en jonge duiven zorgde, en Y.P.D.S. Hij werkt ook samen met dr. Krzysztof Adamczyk uit Warschau en dr. Lydia Mohr uit Hannover (D). Het is een belangrijke ontdekking, maar er blijven nog wel veel vragen voor de praktiserende duivendierenartsen! Lang werd gedacht dat deze Y.P.D.S., ook ‘Adeno-coli-syndrome’ genaamd, veroorzaakt werd door een Adenovirus type I plus een E.coli bacterie. In Duitsland noemde men de ziekte eerst ‘Mooskrankheit’ oftewel mosziekte vanuit de dakgoot. Later noemden de Duitse collega’s het ‘Geschwollene Darm Syndrom’. Een aantal vooraanstaande internationale onderzoekers heeft de E.coli bacterie met al zijn verschillende en wisselende serogroepen gedurende vele jaren verantwoordelijk gehouden voor een belangrijk deel van de Y.P.D.S. Dr. Volker Schmidt is daar onder andere op gepromoveerd aan de Universiteit van Leipzig, in 2007. Vervolgens veronderstelt dr. Rubbenstroth et al. dus dat Rota A virus de one and only oorzaak is van Y.P.D.S.
Wat na al die lezingen vooral naar voren kwam is dat duiven vaak gezonde dragers zijn van Herpesvirussen, Circovirussen, Rotavirussen en ook van Chlamydia. Er zijn van deze virussen en bacteriën ook weer verschillende subtypen wat het produceren van een werkzaam vaccin moeilijk maakt!
Verder over mycoplasma’s een boeiende lezing van dr. Anna Sawicka-Dukralec (PL). En ook hier bleek dat ‘t merendeel van onze duiven gewoon symptoomloos drager is.
Naast een aantal, vooral technische, lezingen mocht ik als laatste mijn praktijkverhaal doen. Eens temeer bleek dat de praktijk altijd voorop loopt in de duivengeneeskunde en dat wij blij zijn met de steeds betere PCR diagnostiek, maar dat we ons als duivenspecialisten moeten realiseren dat het labo niet de diagnose stelt! Nee, de diagnose moet worden gesteld door de behandelende dierenarts die gebruikmaakt van de symptomatologie (klinische diagnostiek) in relatie tot de labo-uitslagen en dat betekent dus dat een aantal verkeerde diagnoses gesteld worden als je blind de laboratoriumuitslagen volgt.
Het was een boeiend congres in Warschau met dank aan prof. dr. Piotr Szeleszczuk en medewerkers.
BELGICA DE WEERD B.V. I Postbus 4607 I 4803 EP Breda I Nederland
T +31 76 560 02 22 I F +31 76 565 35 70 I info@belgicadeweerd.com I www.belgicadeweerd.com